عینک طبی و عینک آفتابی

در بعضی مواقع افراد ترجیح می‎دهند تا به جای استفاده از عینک‎های طبی، از لنز‎ها استفاده نمایند. ممکن است عینک یکسری مشکلات را با خود به همراه داشته باشد. ممکن است عینک در هوای سرد دچار بخار شود .ممکن است در باران خیس شود و یا خش پیدا کند. همچنین سنگینی آن بر روی بینی، فرد را اذیت می‎کند. اما تنها می‎توانید با گذاشتن یک تکه پلاستیک نرم بر روی چشم، مشکلات بینایی خود را رفع کنید و دیگر اسیر این عیوب نشوید.
البته لنز‎های تماسی نیز دارای مشکلاتی هستند. به عنوان نمونه، اگر بهداشت را رعایت نکنید و دستتان آلوده باشد، در صورت دست زدن به لنز ممکن است آن را نیز دچار آلودگی کند. همچنین برای این که لنز ناقل عفونت به چشمان نباشد، باید پس از هر بار استفاده آن را به وسیله محلول‎های مخصوصی ضد عفونی نمایید. همچنین ممکن است در اثر استفاده نادرست، فرد دچار کوری شود. در این مقاله به طور جدی در رابطه با لنز‎های تماسی صحبت کرده‌ایم.

چگونگی ساخت لنز تماسی چشم

روش‎های متفاوتی برای ساخت لنز‎های تماسی وجود دارد. لنز‎های نرم را هیدروژل می‎نامند. این لنز‎ها از پلیمر‎های پلاستیکی ساخته می‎شوند و می‎توانند آب را جذب نمایند. پس از آن که آب را جذب نمودند، می‎توانند بدون تغییر در دید لنز، انعطاف پذیری خاصی داشته باشند. 
این گونه لنز‎ها یا با تراش دادن به وسیله دستگاه و یا قالب گیری تزریقی به وجود می‎آیند. لنزهای GP همان لنز‎های سخت نفوذ پذیر به گاز هستند. این لنز‎ها از پلیمر‎های پلاستیکی نفوذ پذیر استفاده می‎کنند که خود شامل سیلیکون و فلورین می‎باشد. با توجه به این که این لنز‎ها آب کمی جمع می‎کنند، در چشم سفت خواهند ماند. 
اگر می‎خواهید از لنز سخت استفاده کنید، باید پزشک متخصص آن را تجویز کرده و به صورت شخصی تولید شود. تفاوتی که این گونه لنز‎ها با لنز‎های نرم دارند این است که نمی‌توانند به راحتی در چشم تغییر شکل دهند. این لنز‎ها حتما باید متناسب با قرنیه بیمار ساخته و پرداخته شده باشد. به این نکته نیز دقت داشته باشید که لنز‎های نفوذ پذیر با گاز به وسیله دستگاه‎های کامپیوتری برش داده خواهند شد.

چگونگی کارکرد لنز‎های تماسی چشم

لنز‎های تماسی عملکرد شبیه چشم دارند. آن‎ها باعث حل مشکلات چشم می‎شوند. این لنز‎ها مسیر تابش نور را تغییر می‎دهند و باعث کانونی کردن تصویر روی شبکیه چشم می‎شوند. در نتیجه باعث می‎شوند تصویر کامل و واضح دیده شود. این لنز‎ها برای این که عیوب انکساری چشم مانند نزدیک بینی را از بین ببرند، تابش‎های نوری را واگرا می‎سازند تا از قدرت کانونی چشم کاسته و نقطه کانونی به عقب رانده شود و به درستی بر روی شبکیه چشم به وجود بیاید. همچنین این لنز‎ها برای رفع عیب دوربینی، تابش‎های نور را همگرا می‎کنند و قدرت کانونی سازی چشم را افزایش می‎دهند. در نتیجه این اتفاق، نقطه کانونی به سمت جلو و درست روی شبکیه چشم به وجود می‎آید.

لنز تماسی نرم

یکی از ویژگی‎هایی که لنز‎های تماسی نرم دارند این است که آب را به خود جذب می‎کنند. این اتفاق باعث می‎شود بیمار خیلی سریع به وجود این لنز‎ها عادت کند. از برخی لنز‎های نرم می‎توان در مدت طولانی استفاده کرد. از این لنز‎ها می‎توانید در طول شب هم استفاده نمایید. همچنین می‎توانید تا هفت روز آن را از چشم در نیاورده و استفاده نمایید. اما یکسری لنزهای دیگر وجود دارند که قابل تعویض هستند و برای خود مدت استفاده دارند. از این لنز‎ها به هیچ وجه نباید در شب استفاده کنید. این لنز‎ها باید به طور منظم تعویض شوند و مدت تعویض آن‎ها می‎تواند هر دو و یا هر چهار هفته باشد. نمونه‎های مدرن این لنز‎ها باعث می‎شوند اکسیژن بیشتری به قرنیه‎ها برسد. 

لنز سخت نفوذ ناپذیر به گاز

در گذشته لنز‎های تماسی که ساخته می‎شد از نوعی پلاستیک به نام پلی متیل متاکریلیت بود که دوام بالایی داشت. این لنز‎ها به راحتی می‎توانستند اکسیژن را منتقل کرده و عبور دهند. اما امروزه ساخت این لنز‎ها به وسیله سیلیکون یا سیلیکون هیدروژلی انجام می‎شود. این نمونه‎ها از مدل‎های قبلیشان بسیار منعطف تر هستند. سیلیکون از نفوذ پذیری اکسیژن بالایی برخوردار است. به همین دلیل این لنز‎ها سلامت چشم را به طور کامل تضمین می‎نمایند. البته نمونه‎های مدرن تری از این گونه لنز‎ها وجود دارند که اکسیژن بیشتری به قرنیه می‎رسانند. این لنز‎ها از لحاظ دقت دید بسیار بالا هستند. همچنین به راحتی در چشم قرار می‎گیرند و کم تر امکان جابجایی و یا افتادن دارند. این لنز‎ها آب را جذب نمی کنند و باعث می‎شوند پروتئین‎ها و لیپید‎هایی ک هرد اشک چشم وجود دارند، به سطح لنز نچسبند. همچنین امکان ایجاد رسوب وجود ندارد. همچنین وضوح و دید بهتری برای استفاده کننده فراهم می‎شود.

لنز تماسی هیبرید

برای این که آستیگماتیسم از بین برود، می‎توان از لنز‎های تماسی هیبرید استفاده کرد. این گونه لنز‎ها دارای یک ناحیه مرکزی هستند که از مواد لنز‎های سخت نفوذ پذیر به گاز تولید شده اند و نواحی اطراف آن نیز از مواد هیدروژل به وجود آمده است. لنز‎های هیبریدی بسیار جالب هستند. این لنز‎ها را می‎توانید ترکیبی از لنز‎های نرم و لنز‎های سخت نامید. با توجه به این قضیه لنز آستیگماتی که از نوع هیبرید باشد، بهترین عملکرد را دارد. اندازه لنز‎های هیبرید برابر با لنز‎های نرم است. لبه‎های این لنز‎ها، نسبت به لنز‎های GP نازک تر است. اما اگر فرد در حال ورزش و یا فعالیت باشد، احتمال کمی وجود دارد که لنز‎ها از چشمان او بیفتند.