عینک طبی و عینک آفتابی

نایستاگموس یک بیماری است که موجب حرکت غیرارادی و سریع یک یا هر دو چشم می شود. نایستاگموس اغلب با مشکلات بینایی، از جمله تار شدن، همراه است.

این بیماری گاهی اوقات "چشمان رقصنده" نامیده می شود.

علائم نیستاگموس

علائم عبارتند از: حرکت سریع و غیرقابل کنترل چشم. جهت حرکت، نوع نیستاگموس را تعیین می کند:

• نیستاگموس افقی شامل حرکات چشم به طرفین است.

• نیستاگموس عمودی شامل حرکت چشم به سمت بالا و پایین است.

• نیستاگموس چرخشی یا تیرانی، شامل حرکات دایره ای است.

این حرکات بسته به علت ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد.

انواع نیستاگموس

نیستاگموس زمانی اتفاق می افتد که بخشی از مغز یا گوش داخلی که حرکات چشم و موقعیت آن را تنظیم می کند درست عمل نمی کند. دیوار بیرونی پرپیچ و خم گوش داخلی است که به شما کمک می کند حرکت و موقعیت را حس کنید. این بخش همچنین به کنترل حرکات چشم کمک می کند. بیماری می تواند ژنتیکی یا اکتسابی باشد.

سندروم نیستاگموس نوزادان

نیستاگموس مادرزادی سندرم نیستاگموس نوزادان (INS) نامیده می شود. ممکن است یک بیماری ژنتیکی ارثی باشد. این بیماری به طور معمول در شش هفته اول تا سه ماهی کودک ظاهر می شود. این نوع نیستاگموس معمولا خفیف است و به طور معمول توسط یک مشکل پزشکی دیگر ایجاد نمی شود. در موارد نادر، یک بیماری مادرزادی چشم می تواند INS را ایجاد کند.

اکثر افراد مبتلا به INS نیازی به درمان ندارند و مشکلی در بقیه زندگی ندارند. در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به INS حتی حرکات چشم خود را متوجه نمی شوند. با این حال، چالش های دید رایج هستند. مشکلات بینایی می تواند از خفیف تا شدید باشد و بسیاری از مردم نیاز به لنزهای اصلاحی دارند یا تصمیم به انجام جراحی اصلاح میگیرند.

نیستاگموس اکتسابی

نیستاگموس اکتسابی یا حاد ممکن است در هر مرحله ای از زندگی اتفاق بیافتد. این بیماری اغلب به دلیل آسیب یا بیماری دیگری رخ می دهد. نیستاگموس اکتسابی اغلب به علت حوادثی که بر گوش داخلی تأثیر می گذارد، ایجاد میشود.

عوامل احتمالی نیستاگموس اکتسابی

• سکته مغزی

• برخی از داروها، از جمله داروهای آرام بخش و ضدعفونی کننده مانند فنوتیوین (دیلانتین)

• مصرف الکل

• آسیب یا ترومای سر

• بیماری چشمی

• بیماری های گوش داخلی

• کمبود B-12 یا تیامین

• تومورهای مغزی

• بیماری های سیستم عصبی مرکزی، از جمله مولتیپل اسکلروزیس

چه زمان باید به دنبال درمان نیستاگموس باید بود

اگر متوجه نشانه های نیشنگمس شدید، پزشک خود را ملاقات کنید. نیستاگموس اکتسابیبه علت شرایط سلامت عمومی اتفاق می افتد. لازم است ببینید چه مشکلی باعث نیستاگموس شده و چطور میتوان به بهترین نحو درمانش کرد.

تشخیص نیستاگموس

اگر شما دارای نیستاگموس مادرزادی هستید، اگر علائم تشدید شد یا در مورد بینایی خود نگران هستید، باید به متخصص چشم مراجعه کنید.

چشم پزشک شما می تواند با انجام یک آزمایش چشم، نیستاگموس را تشخیص دهد. آنها درباره سابقه پزشکی شما برای تعیین اینکه آیا مشکلات بهداشتی، داروها یا شرایط محیطی ممکن است به مشکلات بینایی شما کمک کند، از شما سوال خواهد کرد. آنها همچنین ممکن است:

• بینایی شما را برای تشخیص نوع مشکلی که درد دیدتان دارید بسنجند

• یک تست بینایی از شما بگیرند تا قدرت لنز تصحیحی که برای جبران دید از رفته تان نیاز دارید را تعیین کنند

• تست کنند که چشمان شما چگونه تمرکز میکنند، حرکت میکنند، و همراه هم عمل میکنند، تا بتوانند مشکلی را که باعث از دست دادن کنترل حرکت چشمانتان یا سبب سلب توانایی شما در استفاده از هر دو چشمتان شده است پیدا کنند

اگر چشم پزشک شما نیستاگموس شما را تشخیص دهد، ممکن است توصیه کند که با پزشک عمومی خود برای بررسی هرگونه بیماری زمینه ای سوال کنید. همچنین ممکن است شما را راهنمایی کنند که چه کاری در خانه انجام دهید تا بتوانید با نیتسگموس مقابله کنید.

پزشک عمومی شما می تواند تعیین کند که چه چیزی باعث ایجاد نیستاگموس در شما می شود. پزشک عمومی ابتدا از شما در باره سوابق پزشکیتان میپرسد و سپس آزمایشات جسمی را انجام میدهد.

اگر پزشک پس از گرفتن سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی شما نتواند علت نیستاگموس شما را تعیین کند، آزمایشهای مختلفی انجام خواهد داد. آزمایش خون می تواند به پزشک شما کمک کند که هر گونه کمبود ویتامین را بررسی کند. تست های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن و MRI ها می توانند به پزشک شما کمک کنند که بررسی کند که آیا اختلالات ساختاری در مغز یا سر شما باعث ایجاد نیستاگموس شما شده است یا خیر.

درمان نیستاگموس

درمان نیستاگموس بستگی دارد که آیا وضعیت مادرزادی است یا اکتسابی. نیستاگموس مادرزادی نیازی به درمان ندارد، اگر چه ممکن است موارد زیر به بهبود بینایی کمک کند:

• عینک

• لنز تماس

• استفاده از نور بیشتر در منزل

• ابزارهای بزرگنمایی کننده

گاهی اوقات، نیستاگموس مادرزادی در دوران کودکی بدون درمان کاهش می یابد. اگر کودک شما یک مورد بسیار شدید داشته باشد، پزشک ممکن است یک جراحی را به نام "تنوتومی" برای تغییر موقعیت ماهیچه هایی که حرکت حرکت چشم را کنترل می کنند، توصیه کند. چنین عمل جراحی نمی تواند نیستاگموس را درمان کند، اما می تواند درجه ای را که کودک شما نیاز دارد، سر خود را به منظور بهبود بینایی اش برچاخند کاهش دهد.

اگر شما دچار نیستاگموس شوید، درمان بر علت اصلی تمرکز خواهد کرد. بعضی از درمان های معمول برای نیستاگموس اکتسابی عبارتند از:

• تغییر داروها

• اصلاح کمبود ویتامین با مکمل و تنظیم رژیم غذایی

• جراحی مغز برای اختلالات سیستم عصبی مرکزی یا بیماری های مغزی

• قطره چشم پزشکی برای عفونت چشم

• آنتی بیوتیک ها برای عفونت گوش داخلی

• بوتولینوم تاکسین برای درمان اختلالات شدید در دید ناشی از حرکت چشم

• لنزهای مخصوص عینک به نام منشور مشهور هستند

چشم انداز برای افرادی که دارای نیستاگموس هستند

نیستاگموس ممکن است در طول زمان با درمان یا بدون درمان بهبود یابد. با این حال، نیستاگموس معمولا هرگز به طور کامل از بین نمی رود.

نشانه های نیستاگموس می تواند کارهای روزانه را به چالش بکشد. به عنوان مثال، افرادی که مبتلا به نیستاگموس شدید هستند نمی توانند مجوز رانندگی را دریافت کنند.

همچنین اگر شما در کار با تجهیزات خطرناک هستید یا تجهیزاتی که نیاز به دقت بالا دارند بینایی دقیق مهم است. نیستاگموس می تواند انواع اشتغال و سرگرمی های شما را محدود کند.

یکی دیگر از چالش های نیستاگموس شدید یافتن کمک های مراقب است. اگر بینایی بسیار ضعیفی داشته باشید، ممکن است برای انجام فعالیت های روزانه نیاز به کمک داشته باشید. اگر به کمک نیاز دارید، مهم است که آن را تقاضا کنید. بینایی محدود ممکن است شانس آسیب دیدن شما را افزایش دهد. سایت شبکه نیستاگموس آمریکا دارای لیستی از منابع مفید است. شما همچنین باید از پزشک خود در مورد منابع توصیه شده خود بپرسید.